Op de weg van mijn leven
Werp ik een blik achter mij,
De jaren die zo vlug voorbij zijn
Herinneringen,
die achterblijvende erfenis van de wegslepende tijd
Die zijn er
Niet meer dreigend, maar kalm
Ik zie ze
Niet meer vermijdend  maar ontvangend
Ik laat ze op me af komen
De wonden zijn er nog,
niet meer open, maar gevoelig
Herinneringen,
ze lopen naast me,
maar erkennen mijn recht om  te lopen
Ik voel hun pijn
ze laten me gaan
Ik kijk vooruit
De zon schijnt nog steeds
Ik loop door, langzaam
Zodat de reis langer voelt
Ik voel de grond onder mijn voeten,
De kracht die stroomt,
Mijn wil om door te gaan
Ik besef nu wie ik geworden ben
De eenheid tussen mijzelf  en mijn bagage van de reis
Ik voel de harmonieuze dans
Mijn honger naar leven
En  schreeuw vanuit mijn hart
Ik heb het gehaald
Ik leef, ik leef.

Keshvar augustus 2010